Το νέο μοντέλο δράσης για τις ασφαλιστικές

Σε αγώνα δρόμου επιδίδονται οι ασφαλιστικές εταιρείες προκειμένου να διατηρήσουν τις κερδοφορίες τους σε μακροπρόθεσμη βάση, καθώς γνωρίζουν ότι το σημερινό μοντέλο λειτουργίας τους είναι πολύ πιθανό να κινδυνεύσει κατά τα επόμενα χρόνια από τα χαμηλά διεθνή επιτόκια, τον αυστηρότερο εποπτικό έλεγχο και τις νέες μορφές διάθεσης προϊόντων.

Χαρακτηριστική είναι η άποψη υψηλόβαθμου στελέχους της αγοράς: «Πολλά πράγματα θα αλλάξουν στα αμέσως επόμενα χρόνια. Το μοντέλο των εταιρειών με τα πολυτελή γραφεία, τις παχυλές αποδοχές των στελεχών, τις γενναιόδωρες προμήθειες και τα ταξίδια-bonus στο εξωτερικό, θα πρέπει να το ξεχάσουμε. Οι ασφαλιστικές εταιρείες που θέλουν να επιβιώσουν μακροπρόθεσμα θα πρέπει να γίνουν πολύ πιο αποτελεσματικές στη λειτουργία τους, αφού καλούνται από τη μια πλευρά να ανταποκριθούν σε αυστηρότερο εποπτικό πλαίσιο και σε περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων και από την άλλη, να προσφέρουν ελκυστικά τιμολόγια… στην Ελλάδα της κρίσης».

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, δεν εξέπληξε κανέναν η κίνηση της Eurolife να προχωρήσει σε στρατηγική συνεργασία με την εταιρεία FRISS η οποία εξειδικεύεται στην εκτίμηση του κινδύνου και στον εντοπισμό της ασφαλιστικής απάτης.

Παράγοντες της αγοράς θεωρούν πως από την καταπολέμηση της ασφαλιστικής απάτης θα μπορούσαν να προκύψουν ετήσια οφέλη πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ για τον κλάδο, καθώς σε επίπεδο Ευρώπης η απάτη φαίνεται να φτάνει ή και να ξεπερνά το 10% των καταβαλλόμενων ασφαλιστικών αποζημιώσεων!

Έτσι επίσης ερμηνεύεται και το «τελεσίγραφο» που έδωσε πριν από δώδεκα περίπου μήνες η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας στους «απατεώνες», σε σχετική εκδήλωση που είχε οργανώσει.

Αν όμως η καταπολέμηση της απάτης αποτελεί βασική προτεραιότητα για τις ασφαλιστικές εταιρείες, το ίδιο συμβαίνει και για την ανάγκη χρησιμοποίησης των νέων τεχνολογιών (ψηφιακοποίηση) προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα-ταχύτητα εξυπηρέτησης των πελατών, να υποστηριχτούν νέα προϊόντα (π.χ. ασφαλιστήρια συμβόλαια με βάση τα διανυόμενα χιλιόμετρα και την οδηγητική συμπεριφορά κάθε ασφαλισμένου) και κυρίως προκειμένου να περιοριστεί δραστικά το λειτουργικό κόστος.

Ήδη τα εσωτερικά τμήματα των ασφαλιστικών εταιρειών δουλεύουν εντατικά προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ σειρά συνεργασιών υπάρχουν και με start up εταιρείες, ή ακόμη και με μεμονωμένα άτομα που λειτουργούν με παρόμοια λογική.

Μια τρίτη προτεραιότητα -αλλά εξ’ ίσου σημαντική με τις δύο προαναφερθείσες- για τις ασφαλιστικές εταιρείες είναι η αφύπνιση της ασφαλιστικής συνείδησης των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να καλυφθούν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό τόσο παραδοσιακοί (πχ σύνταξη, υγεία, κατοικία), όσο και νέοι (πχ αστική ευθύνη, Cyber Risk) κίνδυνοι.

Ειδικότερα για το cyber risk, ενδεικτικά ήταν τα όσα δήλωσε πρόσφατα (σε εκδήλωση του Συνδέσμου Ελλήνων Μεσιτών Ασφαλίσεων) ο μέχρι πρότινος -και επί πολλά χρόνια- επικεφαλής του Σώματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Μανώλης Σφακιανάκης, ο οποίος ειδικότερα:

• Θεώρησε το Cyber Risk ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για ολόκληρο τον ασφαλιστικό κλάδο (εταιρείες, αλλά και διαμεσολαβούντες), καθώς ο τελευταίος θα έχει τη δυνατότητα να διεισδύσει σε ένα ευρύτατο πελατολόγιο -τους χρήστες των ηλεκτρικών υπολογιστών- που μέχρι σήμερα δεν καλύπτεται για τον συγκεκριμένο κίνδυνο.

• Εκτίμησε πως σε ευρωπαϊκό επίπεδο το Cyber Risk είναι μια αγορά της τάξεως των 14 δισ. ευρώ, χωρίς στο ποσό αυτό να περιλαμβάνονται οι δαπάνες για το απαιτούμενο σχετικό λογισμικό.

• Μετέφερε απόψεις διεθνών εμπειρογνωμόνων ότι μελλοντικά το πρόβλημα του κυβερνοεγκλήματος θα εξελιχθεί στον μεγαλύτερο πονοκέφαλο των αρχών ασφαλείας (αστυνομιών) σε διεθνές επίπεδο και πως το ζήτημα μια επιχείρησης δεν θα είναι το αν θα «χακαριστεί», αλλά το πότε.



Στέφανος Kοτζαμάνηςkotzamanis@euro2day.gr