Απλοποίηση για άδειες στους servicers «κόκκινων» δανείων

Την απλοποίηση των προυποθέσεων του νόμου Σταθάκη για την ίδρυση και λειτουργία εταιρειών διαχείρισης μη εξυπηρετούμενων δανείων θέτει ως προαπαιτούμενο για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης το επικαιροποιημένο μνημόνιο, προκειμένου να δημιουργηθεί αποτελεσματική δευτερογενής αγορά, για τα «κόκκινα» δάνεια.

Η βασικότερη δέσμευση που αναλαμβάνεται για τον τραπεζικό κλάδο είναι η άρση των σχετικών εμποδίων για την ταχύτερη αδειοδότηση εταιρειών διαχείρισης προβληματικών δανείων και τη διευκόλυνση δημιουργίας δευτερογενούς αγοράς. Η σχετική προεργασία έχει, ήδη, διενεργηθεί καθώς η ΤτΕ ΕΛΛ -0,17%επαναξιολόγησε το νόμο Σταθάκη και το παρεπόμενο κανονιστικό πλαίσιο.

Το παραπάνω έργο ανατέθηκε σε εξειδικευμένο ανεξάρτητο σύμβουλο (Octane Management Consultants), η μελέτη του οποίου διαπίστωσε ότι οι νομοθετικές και κανονιστικές απαιτήσεις για την αδειοδότηση και λειτουργία των εταιρειών διαχείρισης μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι οι βαρύτερες, που υπάρχουν στην Ευρώπη ( σ.σ εξετάσθηκαν περίπου 10 χώρες).

Η αξιολόγηση του πλαισίου από την ΤτΕ ΕΛΛ -0,17% θα χρησιμοποιηθεί ως βάση για την απλοποίηση του πλαισίου με την άρση σειράς νομοθετικών και κανονιστικών εμποδίων. Ειδικότερα προτείνεται η αποσύνδεση της διαδικασίας από τα κριτήρια χορήγησης άδειας τραπεζικών εργασιών ( πράξη 2577 της ΤτΕΕΛΛ -0,17%), ο περιορισμός των απαιτήσεων για το business plan της υπό αδειοδότηση εταιρείας καθώς και σειρά άλλων τροποποιήσεων που αφορούν στη λειτουργία των εταιρειών διαχείρισης.

Στόχος είναι το πλαίσιο να καταστεί πιο ευέλικτο, υποβοηθώντας την αδειοδότηση αρκετών εταιρειών και την αποτελεσματική διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Μέριμνα πάντως ζητείται να υπάρξει για όσες εταιρείες (CEPAL, FPS Eurobank, Θεά Αρτεμις) αδειοδοτήθηκαν υπό το υφιστάμενο βαρύ πλαίσιο ή για όσες αδειοδοτηθούν μέχρι την τροποποίηση του νόμου.

Πέραν της απλοποίησης του πλαισίου αδειοδότησης η αγορά ζητά και τροποποιήσεις στις διατάξεις που διέπουν τη λειτουργία των εταιρειών διαχείρισης επισφαλειών.

Το σημαντικότερο αίτημα είναι η παροχή δυνατότητας στις εταιρείες, που αναλαμβάνουν τη διαχείριση συγκεκριμένου χαρτοφυλακίου δανείων, να διαχειρίζονται και τα συνδεδεμένα με τα δάνεια ενυπόθηκα ακίνητα, εφόσον αυτά περιέρχονται στην κατοχή της τράπεζας, μέσω ρύθμισης ή πλειστηριασμού.

Με τις υφιστάμενες διατάξεις του νόμου Σταθάκη, η εταιρεία που αναλαμβάνει από μια τράπεζα τη διαχείριση ενός ενυπόθηκου δανείου σε καθυστέρηση, αν επιτύχει να κλείσει την εκκρεμότητα, είτε μέσω οριστικής διευθέτησης (σ.σ επιστροφή του ακινήτου στην τράπεζα και διαγραφή της οφειλής του δανειολήπτη), είτε μέσω αναγκαστικών μέτρων εκτέλεσης (τελικό στάδιο η εκποίηση της εξασφάλισης), δεν μπορεί να διαχειριστεί το ακίνητο, το οποίο περιήλθε στην κατοχή της τράπεζας.

Για να το κάνει, θα πρέπει οι μέτοχοί της να συστήσουν νέα εταιρεία, η οποία θα ειδικεύεται στη διαχείριση ακινήτων. Κάτι τέτοιο, όμως, συνεπάγεται αυξημένο κόστος και επομένως υψηλότερες χρεώσεις διαχείρισης στις τράπεζες.

Υποψήφιοι διαχειριστές και τράπεζες ζητούν να επιτραπεί στους servicers να διαχειρίζονται και τα ενυπόθηκα ακίνητα, τα οποία καταλήγουν στις τράπεζες, σημειώνοντας ότι αφενός οι ξένοι πάροχοι έχουν και την τεχνογνωσία να το κάνουν, αφετέρου ο όγκος των ακινήτων που αναμένεται να περιέλθει στις τράπεζες είναι πολύ μεγάλος.